Bu hayatta asla bir kahraman gibi yaşamayacağım! Emeklilik, belki! ‘Bir kahraman sonuna kadar kahraman olarak kalmalı.’ İmparatorluğa ömrünü adamış ve bir kahraman olarak ölmüş şövalye Adelia. Ama gözlerini açtığında… ‘Dokuz yaşında mı? Ben mi?’ Çocukluğuna geri dönmüştü! Ailesinin hala hayatta olduğu, hanedanlarının çöküşünden önceki zamanlara! Tamam, bu tanrılar tarafından verilmiş bir şans. Bu sefer herkesi kurtaracak ve sessiz bir yerde mükemmel bir emeklilik yaşayacağım! Ama sonra… ‘Kardeşim!!!’ Sadece 600 yıl boyunca tapınakta uykuda olan kutsal kılıcı uyandırmakla kalmadı, ‘Leydim uzun boylu erkekleri mi tercih eder?’ ‘…Ne?’ Önceki hayatında onun üstü olan Veliaht prens, ona ilgi mi gösteriyor? Ne oluyor! Sadece sessizce emekli olmak istiyorum!
